Święconka w Radzionkowie
W Wielką Sobotę od prawie dziesięciu lat mieszkańcy przychodzą do swojego kościoła w śląskich strojach regionalnych. W parafii pw. św. Wojciecha można zobaczyć kolorowe galandy, szlajfki, kiecki i zopaski. Nie brakuje też brucleków, koszul i jelenioków. Ubrania wyciągają z szaf młodsi oraz starsi. W wydarzeniu biorą też udział górnicy w mundurach.
W tym roku, 19 kwietnia, chętnych do kontynuowania tradycji nie brakowało. Zebrali się o 12:00 w kościele parafialnym na błogosławieństwie pokarmów. Wśród wiernych znaleźli się także członkowie Zespołu Pieśni i Tańca "Mały Śląsk".
- Cieszę się, że jest nas dzisiaj tak wielu w Jubileuszowym Kościele Świętego Wojciecha, że tak wiele osób przyszło na to spotkanie w strojach regionalnych. (...) To dowód na to, że darzymy szacunkiem tradycję, nasze kulturowe korzenie oraz zwyczaje Praojców. (...) To bardzo wiele znaczy, że zależy nam, by pielęgnować wartości, które stanowią o naszej tożsamości. (...) Piękno, które wyraża się w tych wyjątkowych strojach, nie jest przypadkowe, bo jest obrazem piękna, które nosimy w naszych sercach. (...) Dziękuję wam, że mieliście potrzebę być tutaj w takim właśnie obrazie dobra i piękna - mówił na zakończenie ks. kan. Damian Wojtyczka.
Wielkanoc po śląsku
Na Wielkiej Sobocie się nie zakończyło. Wiernych w strojach regionalnych można było zobaczyć także podczas uroczystej sumy w Niedzielę Wielkanocną, 20 kwietnia.
Święconka 100 lat temu
Błogosławieństwo pokarmów wielkanocnych nie jest nowym zwyczajem. Kościół Katolicki praktykuje go już od wieków. Znano go także na Górnym Śląsku.
- W Wielką Sobotę następowało oczywiście święcenie potraw. Są rzeczy, które powinny się znaleźć w koszyczku: baranek z ciasta, ewentualnie z masła, pieczywo, sól, pieprz, jajka i wędliny – pęto kiełbasy czy szynki, chrzan - tłumaczy Elwira Ecler, nauczycielka dziedzictwa kulturowego i znawczyni regionalnych tradycji.
Produkty przynoszone w koszyczku do kościoła mają swoje znaczenie. Pieczywo pakuje się na pamiątkę rozmnożenia chleba oraz śniadania, które Jezus przygotował uczniom nad Jeziorem Galilejskim po swoim zmartwychwstaniu. Mięso i wędliny symbolizują Baranka paschalnego oraz Ostatnią Wieczerzę. Sól ma chronić od zepsucia grzechem. Natomiast pisanki to znak nowego życia i radości ze zmartwychwstania.
Może Cię zainteresować:
Święta wielkanocne na dawnym Śląsku. Poznaj stare tradycje, zwyczaje i potrawy
Może Cię zainteresować:
